ДВЕ МОРИЊА, Јосип Коцев

ДВЕ МОРИЊА, Јосип Коцев

ШКОЛКИ НА ВРЕМЕТО Кој беше светот што се лизна како песок меѓу твоите прсти, кога бевме деца на небото и таму горе си ги слушавме идните животи во школките на времето? (Дали е овој во којшто усните ме болат од молк, а рацеве од копнеж за тој дом што не ми е ни...
Кон стихозбирката „Празно место“ од Снежана Стојчевска

Кон стихозбирката „Празно место“ од Снежана Стојчевска

КОН СТИХОЗБИРКАТА ПРАЗНО МЕСТО ОД СНЕЖАНА СТОЈЧЕВСКА   Кога во рака ќе ви се најде нов поетски ракопис од веќе етаблиран автор, со претходно пет објавени стихозбирки, кои добиле голема доза на внимание и признание на книжевната сцена, неизбежно е да имате високи...
ПРАЗНО МЕСТО, Снежана Стојчевска

ПРАЗНО МЕСТО, Снежана Стојчевска

ТРПЕНИЕ-СПАСЕНИЕ – ПОПОЛЕКА ПОДАЛЕКУ Трпение-спасение – на мојата брзоплетост често знаеше да рече татко ми, а јас која сака сѐ сега, веднаш и одеднаш, не можев да сфатам што сака да ме поучи. Еве и сега, сѐ уште учам да не брзам, да не итам по друмишта да не скитам,...
СОНЦЕСТОЈ, Катерина Гогова

СОНЦЕСТОЈ, Катерина Гогова

ДИСКОТ НА МАЈРОН Ги затвораш очите и пушташ тежината во твојата рака да стане воздух, ќе дозволиш ехото во градите да се спои со тресокот на виорниот глас на толпата, и тој ти ги пробива тапанчињата, а ти си минато позади него како завеса во таа тивка празнина. Тогаш...
ЧОВЕК СЕ ТРОШИ НЕУСЕТНО, Тони Попов

ЧОВЕК СЕ ТРОШИ НЕУСЕТНО, Тони Попов

годините си го направија своето годините си го направија своето, ги потрошив сите изговори за својата расеаност. сега сум постар. помудар. имам повеќе боја под ноктите, пијам магнезиум за болката во колената и внимавам како го трошам времето. живеам без големи...
КУФЕР, Ерол Туфан

КУФЕР, Ерол Туфан

ОКО Окото движечко – знак е, задниот блесок на сонцето – негова сопственост! Зелено, сино, црно или кафено – боја, самобоја… Радосно, копнежливо – ехо на љубовта! Тажно, плачливо – ја мие душата. Битисува окото – разговорот не е потребен… Поради него Фауст...