СВИЛЕНИ ВРЕМИЊА, Марина Мијаковска

СВИЛЕНИ ВРЕМИЊА, Марина Мијаковска

ПОТОПЕНИ СТРАНИ Секогаш верував во менливата кожа на првите митови. Светот се раѓа од зрно грашок, та одеднаш умира во мрачните витли. Одново се раѓа космосот, новороденче кое со стаклени очи нè гледа и нè уверува во пламеното создание. Секогаш верувам во минливата...
СО ЉУБОВ, Иван Стојановски

СО ЉУБОВ, Иван Стојановски

ЛУЗНИ Ветерот помина низ твојата коса и моето лице Беше студен и брз Ја слушнав трубата Знак дека битката почнува Се борев и бев храбар Кога се соочив со твојот поглед Не избегав Се спротиставив на поривот срам И ги повлеков вистинските потези За да те освојам Бевме...
СОБРАНИ ОСТАТОЦИ ОД СВЕТОТ, Пепи Стамков

СОБРАНИ ОСТАТОЦИ ОД СВЕТОТ, Пепи Стамков

СОБРАНИ ОСТАТОЦИ ОД СВЕТОТ 1. Секое утро и секоја вечер во обид да создадам идеален живот чергата пред прагот ми открива сноп влакна и кружно огледало. Ѓубренцата под нив погласно ја зашепотија својата преживеана мантра за мене и случајниците, да нѐ загушат во амбисот...
ПЕСНИЛО, Ива Петреска

ПЕСНИЛО, Ива Петреска

ПРОСЕЧЕН ЧОВЕК Катран размачкан врз изморените дланки, чело наросено со студени капки, човек исправен пред најголемото потклекнување, човек што ползи меѓу безрбетници, изморен уште од осамнување. Жегата ја турка подолу во гркланот, тагата ја турка сѐ подлабоко во...
КОГА ЉУБОВТА НЕ Е ДОВОЛНА, Марина Икономова Шокева

КОГА ЉУБОВТА НЕ Е ДОВОЛНА, Марина Икономова Шокева

БОРБА Се бори езерото под зимското сонце. Се мешка и прпелка под кошулката од крлушки. Сака да ја свлече од себе таа тешка покривка Како  змија што на пролет се ослободува од старите кожи. Далеку е пролетта, штотуку те одмина. Долго ќе чекаш да созрееш повторно. Од...
ДВЕ МОРИЊА, Јосип Коцев

ДВЕ МОРИЊА, Јосип Коцев

ШКОЛКИ НА ВРЕМЕТО Кој беше светот што се лизна како песок меѓу твоите прсти, кога бевме деца на небото и таму горе си ги слушавме идните животи во школките на времето? (Дали е овој во којшто усните ме болат од молк, а рацеве од копнеж за тој дом што не ми е ни...