Македонски поети

СВИЛЕНИ ВРЕМИЊА, Марина Мијаковска

Секој има ѕвезда
што му паднала од небото.
Мојот ѕвезден белег врз ногата
е свила стихови.

Лузни
Меѓу нас
Две насмевки

Собрани остатоци од светот
Гласот на планината
Страв од плима

ИВА ПЕТРЕСКА
„Песнило“ е нејзина прва стихозбирка.

Не можеш да ги спасиш
сите улични кучиња,
ниту можеш да ги нахраниш
сите мачки скитнички,

Долу,
ти си само плитка страст
што ме распнува на две мориња

„Откако татко ми нѐ напушти
секој од нас јаде сам, во различно време.
ако седнеме истовремено ќе нѐ боли
недостигот што зјае од празното столче.“

Плашејќи се да не предизвикам бура,
премолчувам.
Потоа, долго и упорно, во себе ме рони
немирна вода.

Спиј
Не сонувај
Лисјата се уште на дрвјата

Проектот „Шири поезија, не страв“ е финансиран од Министерството за култура на Северна Македонија