Издлабен, издраскан, иззапчен,
еден камен може да е планина,
најубавите камења не се мазни,

Веќе сѐ се случило
а може и повторно
да се случи…

Но, сега темна ноќ овде е
и никoj да прозбори.
Blagodaram!

Гледам жена
само не ги гледам нејзините очи
нејзината рака е лабава и се лизга

(Иако јазикот не е мој.
Но, чиј ли е?)
Не играм под аурата на мразот.

Многумина во туѓина
подигнаа гнезда
секој за себе

Една
Аморозност зад аголот сврти;
На плоштадот правоаголник,

Ќе бидеш и ти како Пилат: quod scripsi, scripsi.
Потоа убаво измиј си ги рацете –
мувлосаните страници баздат.

Зу-зу.
Гниење на имињата само:
Орфридика, Еврифеј.