Спијам во твојата душа.
Сонуваш во моето срце.
Горам во твоите дланки.

Одев, бев истоштена.
Погледнав зад себе
и видов дека влечам

пустина сум и
безимено
нанесувам дини кон работ

Нашиот живот
Чека
Да биде откриен

Издлабен, издраскан, иззапчен,
еден камен може да е планина,
најубавите камења не се мазни,

Веќе сѐ се случило
а може и повторно
да се случи…

Но, сега темна ноќ овде е
и никoj да прозбори.
Blagodaram!

Гледам жена
само не ги гледам нејзините очи
нејзината рака е лабава и се лизга

(Иако јазикот не е мој.
Но, чиј ли е?)
Не играм под аурата на мразот.