Вети еднаш во детството
дека ќе бидеш вечна,
дека ќе те најдеме по секое наше враќање,

Во мракот
сите мачки
се исти,

Извини, те заменив со Него.
/Не сакав/
Случајно, таа ноќ имаше млада месечена

Најлесно се движиш
помеѓу животни и деца
Ја држиш нивната радост во своите раце

човек со точак
ми влегува во дневната соба
од големите уши му капе
масло за коса

Понекогаш многу натежнуваат рамењата. Тогаш
си седнувам на еден од тие камења и долго гледам

Во отсуство твое, ноќта ја минувам со вжештени уши.
Љубовта моја те следи и со тебе е ноќва.
Сонот што го повикувам никако да дојде,

Кога последен пат го видов моето дете
јадеше само овесна каша.
Сега е тажно.

На распосланото пладне нек’ му е слава
во мигот кога сенките од дрвјата гинат,
а ликовите наоколу сè повеќе се дават