КОЛКУ Е КРШЛИВ ЧОВЕКОТ ПРЕД ДОБРАТА ПОЕЗИЈА?
Само искрената поезија е добра поезија. А кога сме искрени, сме ранливи. Мора да се соголиме пред поезијата како што е таа соголена пред нас. Поезијата која ќе нè скрши, ама нема и да нè срони. Која ќе биде и златото кое дел по дел ќе нè состави во уште поубав мозаик. Како зборовно кинцуги.
ШТО ПРЕТСТАВУВА ПОИМОТ ПОЕЗИЈА ЗА ТЕБЕ?
Птица палежна в пазува папсала
погледни ја, паметница,
пустелник не пајдосува,
памук ѝ е песната,
душата – палиќуќа
КОЈА Е НАЈГОЛЕМАТА БИТКА ПРИ ПИШУВАЊЕТО НА ПОЕЗИЈА?
Ух… понекогаш не сум подготвена да се соочам со песната. А таа сака да излезе, клокоти како разбранувано море, како летна бура. Не само што е жива, туку и писка, ми ечи во ушите. Со часови, со денови, со недели… додека не ја пуштам на слобода. Потоа сме кротки и двете.
КАКВИ ЧИТАТЕЛИ ПОСАКУВАТЕ ДА ИМАТЕ?
Откако ја ставив меѓу корици и ја дадов на светот, поезијата веќе не е само моја. Сега е и на оние кои ќе ја пронајдат. Се надевам само дека ќе бидат нежни кон неа. И кон себе.
КАКВА ПОЕЗИЈА ДЕНЕС МУ Е ПОТРЕБНА НА ЧОВЕШТВОТО?
Искрена. Секогаш ќе тргнувам од искреноста кога станува збор за творењето. Искрена, автентична, вистинска поезија. Не она што мислиме дека другите сакаат да го читаат, туку она што сака да излезе од нас како најавтентично „јас“. Различноста е магична, не би сакала никогаш да звучам како некој друг само за да бидам слушната.
Александра Спасеска
