17.
Биљана Стојановска

Баба ми пред неколку години ми сплете шал.
Убав, широк, долг и црн,
баш онаков каков што јас сакав.
Секоја зима не го вадам од себе,
и покрај тоа што на неколку места ми е изгорен
од паднат жар од цигара.
Го шетам на промоции, на гала-вечери,
на важни и на неважни настани
и покрај тоа што сосема свесно знам
дека сите ќе гледаат во изгорениците
наместо во топлите бабини раце
свиени околу вратот.

 

Биљана Стојановска

Проектот „Шири поезија, не страв“ е финансиран од Министерството за култура                     на Северна Македонија